Had some moments this week where my choice was to either to cry or laugh. Going with laughter (sound on)...here is a moment in March when Bjorn and I successfully moved our old elliptical out of the basement and left it on the street for its next owner. I
İki satır kelam etmeden geçemeyeceğim yine buralardan… Ne düşündüm bu sabah kendi kendime… Siz hiç kendinizin kaza tutanağını tuttunuz mu? Tutun efendim tutun... Hatta bundan sonra bir defter, dosya alın tutun... Bunların her biri çoğu zaman başkalarının
Geçenlerde evi soran olmuştu buyurun giriş kapısı efenim... ???? Parolayı söylemeden Şah da olsanız Şahbaz da olsanız giremezsiniz ve hatta 1 dakika birine bakıp çıkacağım deseniz de nafile... Efenim kapı da ev de bizim olmasa da şuan Jaipur Kraliyet aile
Şu çocuklar bir bitirim valla ???????? Geçenlerde büyüğü ağlıyor okula gitmeyeceğim diye küçüğü ağlıyor ben evde oturacakmışım o gidecekmiş işe para kazanmaya diye... Peki dedim ne iş yaparsın sen? Ne işten anlarsın?... Para sayarım diyor küçük bıdık... Ö
