Our students are listening and watching. They read our facial expressions, and they definitely understand the tone in our voices. They learn from our examples. So it is the little things we do that make big impressions.....................................
İki satır kelam etmeden geçemeyeceğim yine buralardan… Ne düşündüm bu sabah kendi kendime… Siz hiç kendinizin kaza tutanağını tuttunuz mu? Tutun efendim tutun... Hatta bundan sonra bir defter, dosya alın tutun... Bunların her biri çoğu zaman başkalarının
Geçenlerde evi soran olmuştu buyurun giriş kapısı efenim... ???? Parolayı söylemeden Şah da olsanız Şahbaz da olsanız giremezsiniz ve hatta 1 dakika birine bakıp çıkacağım deseniz de nafile... Efenim kapı da ev de bizim olmasa da şuan Jaipur Kraliyet aile
Şu çocuklar bir bitirim valla ???????? Geçenlerde büyüğü ağlıyor okula gitmeyeceğim diye küçüğü ağlıyor ben evde oturacakmışım o gidecekmiş işe para kazanmaya diye... Peki dedim ne iş yaparsın sen? Ne işten anlarsın?... Para sayarım diyor küçük bıdık... Ö
