Deseamos cosas todos los días. Que suceda algo, que no suceda... Como si el destino dependiese solo de nuestros deseos. Para algunos, es avaricia, para otros, proyección. Proyectar ideas con la ilusión de que se hagan realidad. “Lo tienes todo, y no lo ve
İki satır kelam etmeden geçemeyeceğim yine buralardan… Ne düşündüm bu sabah kendi kendime… Siz hiç kendinizin kaza tutanağını tuttunuz mu? Tutun efendim tutun... Hatta bundan sonra bir defter, dosya alın tutun... Bunların her biri çoğu zaman başkalarının
Geçenlerde evi soran olmuştu buyurun giriş kapısı efenim... ???? Parolayı söylemeden Şah da olsanız Şahbaz da olsanız giremezsiniz ve hatta 1 dakika birine bakıp çıkacağım deseniz de nafile... Efenim kapı da ev de bizim olmasa da şuan Jaipur Kraliyet aile
Şu çocuklar bir bitirim valla ???????? Geçenlerde büyüğü ağlıyor okula gitmeyeceğim diye küçüğü ağlıyor ben evde oturacakmışım o gidecekmiş işe para kazanmaya diye... Peki dedim ne iş yaparsın sen? Ne işten anlarsın?... Para sayarım diyor küçük bıdık... Ö
